प्रस्तावना
प्रेम, ज्याला शब्दात मांडणं तितकं सोपं नाही. प्रत्येकाची प्रेमकहाणी वेगळी असते, जणू ती नियतीने खास त्यांच्यासाठीच लिहिलेली असते. अशीच एक सुंदर प्रेमकहाणी आहे “ती आणि तो” यांची. एका छोट्या गावातील, साध्या, सरळ पण मनापासून प्रेम करणाऱ्या दोन जीवांची गोष्ट. या गोष्टीत संघर्ष आहे, स्वप्न आहे आणि प्रेमाचा पहिला धागा आहे.
सुरुवात: गजानन महाराजांच्या जत्रेत पहिली भेट
गावात दरवर्षी गजानन महाराजांची मोठी जत्रा भरते. गावातील सगळे लोक जत्रेला आवर्जून हजेरी लावतात. याच जत्रेत पहिल्यांदा तो तिच्या नजरेस पडला.
तो, रोहित, साधा पण अभ्यासू आणि गावात प्रसिद्ध असलेला तरुण. ती, सई, गोड बोलणारी, उत्साही आणि गावात नवीन आलेली.
जत्रेच्या मेळाव्यात सईने उभा केलेला भेळेचा स्टॉल लोकांनी गजबजून टाकला होता. रोहित तिथून जाताना एका लहान मुलीला मदत करत होता, ते पाहून सईला त्याचं कौतुक वाटलं. नजरानजर झाली आणि हळूहळू ती नजर एका गोड स्मितहास्यात बदलली.
संबंधांची विणकाम सुरू होते
त्या जत्रेनंतर दोघांची भेटी वाढल्या. सईने गावात एका शाळेत शिक्षिका म्हणून काम करायला सुरुवात केली होती, तर रोहित एका दुकानात काम करत होता आणि त्याचबरोबर महाविद्यालयात शिकत होता.
दररोज सई आणि रोहित शाळेच्या रस्त्यावरून एकमेकांना पाहायचे. सईला रोहितची मेहनती स्वभाव आवडायला लागला आणि रोहितला सईच्या गोड बोलण्याने आकर्षित केलं.
त्यांची पहिली खरी भेट गावातील वाचनालयात झाली. सई पुस्तकं वाचायला खूप आवडत असे, आणि एकदा रोहितने तिला पुस्तक देऊन मदत केली. तो क्षणच त्यांच्या नात्याचा पहिला धागा ठरला.
प्रेमाचा स्वीकार आणि संघर्ष
सई आणि रोहितचं नातं फुलायला लागलं होतं. दोघंही एकमेकांच्या विचारांमध्ये हरवायला लागले होते. पण त्यांच्या प्रेमाला गावातील लोकांचा आणि कुटुंबांचा विरोध होता.
सईचं कुटुंब शहरातील श्रीमंत घराणं होतं, ज्यांना गावातील मुलाशी लग्न मान्य नव्हतं. रोहितचं घर गरीब होतं, पण त्याच्या स्वप्नांना उंची होती.
काही जणांनी त्यांच्या प्रेमाला बदनाम करण्याचा प्रयत्न केला. सईच्या वडिलांनी तिच्यावर दबाव आणला की ती रोहितला विसरून जावं.
प्रेमासाठी धैर्याची परीक्षा
प्रेम हे नेहमीच सोपं नसतं. रोहितने सईच्या वडिलांशी बोलायचं ठरवलं. तो त्यांच्यासमोर गेला, नम्रपणे पण आत्मविश्वासाने त्याने सांगितलं,
“माझं सईवर खूप प्रेम आहे, आणि मी तिच्यासाठी काहीही करू शकतो. तुमचा आदर राखून मी सांगतो की मी तिचं भविष्य सुरक्षित करू शकतो.”
पण सईच्या वडिलांनी त्याला हेटाळणीने नाकारलं. सईच्या डोळ्यात अश्रू होते, पण ती रोहितला सोडायला तयार नव्हती.
स्वप्नांचा पाठलाग
सईने आणि रोहितने ठरवलं की त्यांनी स्वतःचं आयुष्य उभं करायचं. दोघांनी मिळून छोटा व्यवसाय सुरू केला. सईने गावात मुलींसाठी शिक्षण केंद्र सुरू केलं, तर रोहितने गावातील शेती आणि मार्केटिंग यावर काम सुरू केलं.
त्यांच्या मेहनतीने आणि जिद्दीने त्यांना यश मिळायला लागलं. गावातील लोकांना त्यांचं नातं हळूहळू मान्य होऊ लागलं.
प्रेमाचा विजय
काही वर्षांच्या संघर्षानंतर सई आणि रोहितने ठरवलं की त्यांनी लग्न करायचं. गावात त्यांनी छोट्या प्रमाणावर पण आनंदाने लग्न केलं. सईच्या कुटुंबालाही नंतर त्यांच्या प्रेमाचं आणि मेहनतीचं महत्त्व कळलं.
आज सई आणि रोहित गावात एक आदर्श जोडपं म्हणून ओळखले जातात. त्यांनी फक्त एकमेकांवरचं प्रेम जपलं नाही, तर गावासाठीही खूप काही केलं.
शेवट: प्रेमाचा पहिला धागा कायम राहिला
सई आणि रोहितच्या गोष्टीत प्रेमाचा पहिला धागा कधीच तुटला नाही. संघर्ष, अडचणी आणि विरोध झेलूनही त्यांनी एकमेकांवरचं प्रेम अबाधित ठेवलं. त्यांच्या गोष्टीने हे सिद्ध केलं की खरं प्रेम कधीच हरत नाही.
त्या पहिल्या भेटीपासून ते शेवटपर्यंत, त्यांनी त्यांच्या नात्याला फुलवत ठेवलं.
सारांश
“ती आणि तो: प्रेमाचा पहिला धागा” ही कथा आपल्याला शिकवते की प्रेम फक्त भावना नसून, एकमेकांसाठी उभं राहण्याची जिद्द आहे. संघर्षांमुळे प्रेम अधिक मजबूत होतं आणि सच्च्या प्रेमाला कधीच पराभूत करता येत नाही.
